خــلوت گُزیـده را بــه تماشــا چـــه حاجــت است چون کوی دوست ه | نوسان گیری مدرن
خــلوت گُزیـده را بــه تماشــا چـــه حاجــت است چون کوی دوست هست به صحرا چه حاجت است جـــانا بــه حــاجتی کـــه تــو را هســت بــا خـــدا کــآخِر دمـی بپــرس کـه مـا را چـه حـاجت اسـت ای پـــــادشـــاهِ حُســـن خـــــــدا را بســــوختیـــم آخِـر ســؤال کــن کــه گــدا را چــه حــاجت است اربـــابِ حــــاجتیـــم و زبـــانِ ســــؤال نــیســــت در حضـــرتِ کریـــم، تمنـــا چــــه حـــاجت اســت محتـاج قِصــه نیست گَــرَت قصـدِ خــون ماســت چــون رَخت از آن توسـت، به یغما چه حاجت است جـــامِ جهـــان نماســــت ضمیــــرِ منیـــرِ دوســــت اظهـــارِ احتیـاج، خـــود آن جا چه حـــاجت است آن شـــــد کــــه بـــــارِ منــــــتِ مَــــلّاح بــــــردمی گوهــر چو دســت داد به دریــا چه حـــاجت است ای مـــدعــی بــرو کــــه مــــرا با تـــو کـــار نیست اَحــبــــاب حاضـــرند، به اَعدا چه حـــاجت اســت ای عاشــــقِ گـــدا چـــو لـــبِ روح بخــــشِ یـــــار می‌دانـــدت وظیفه، تقاضــا چــه حاجـــت اســـت حـــافـظ! تــو خَتم کن که هنـــر خود عَیـــان شود با مدعـــی نزاع و مُحاکـــا چــــه حـــاجت اســـت
